سؤالى كه در شان نزول بالا براى جمعى از مسلمانان عصر پيامبر، مطرح بود يك
سؤال عمومى و همگانى براى بسيارى از مردم در هر عصر و زمان است، آنها غالبا زندگى
مرفه و پر ناز و نعمت گردنكشان و طغيانگران و فراعنه و افراد بىبند و بار را، با
زندگى پر مشقت جمعى از افراد با ايمان مقايسه ميكنند و ميگويند چرا آنها با آن همه
جنايت و آلودگى زندگى مرفهاى دارند، و اما اينها با داشتن ايمان و تقوى در سختى
به سر ميبرند و گاهى اين موضوع در افراد سست ايمان ايجاد شك و ترديد مىكند.
اين سؤال اگر به دقت بررسى شود و عوامل مطلب در دو طرف تجزيه و تحليل گردد،
پاسخهاى روشنى دارد، كه آيه فوق به بعضى از آنها اشاره كرده است و با دقت و
مطالعه، به بعضى ديگر ميتوانيم دست يابيم.
آيه ميگويد: لا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ
كَفَرُوا فِي الْبِلادِ:" رفت و آمد
پيروزمندانه كافران در شهرهاى مختلف هرگز تو را نفريبد" ... گرچه مخاطب در
آيه شخص پيامبر است ولى روشن است كه منظور عموم مسلمانان ميباشند.
سپس ميفرمايد مَتاعٌ قَلِيلٌ:" اين پيروزيها و درآمدهاى مادى بى قيد و شرط، پيروزيهاى زودگذر و
اندكاند".
ثُمَّ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمِهادُ:" به دنبال اين پيروزيها عواقب شوم و