شده، آيا زنان هم در اين قسمت سهمى دارند؟ آيه فوق نازل شد و به اين سؤال پاسخ گفت.

و نيز نقل شده كه على ع هنگامى كه با فواطم (فاطمه بنت اسد و فاطمه دختر پيامبر و فاطمه دختر زبير) از مكه بمدينه هجرت كرد، و ام ايمن يكى ديگر از زنان با ايمان در بين راه نيز به آنها پيوست، آيه فوق نازل گرديد.

همانطور كه اشاره كرديم وجود اين شان نزولها براى آيه فوق منافاتى با پيوستگى آن با آيات قبل ندارد همانطور كه بين اين دو شان نزول نيز منافاتى نيست.

تفسير:

نتيجه برنامه خردمندان‌

در پنج آيه گذشته، فشرده‌اى از ايمان و برنامه‌هاى عملى و درخواستهاى صاحبان فكر و خرد و نيايش‌هاى آنها بيان شد، در اين آيه ميفرمايد: فَاسْتَجابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ‌:" پروردگارشان، بلا فاصله درخواستهاى آنها را اجابت ميكند" و تعبير به" ربهم" (پروردگارشان) حكايت از نهايت لطف و مرحمت پروردگار نسبت به- آنان دارد. سپس اضافه مى‌كند:

أَنِّي لا أُضِيعُ عَمَلَ عامِلٍ مِنْكُمْ‌:

براى اينكه اشتباه نشود و ارتباط پيروزى و نجات آدمى با اعمال و كردار او قطع نگردد بلا فاصله ميفرمايد:" من هرگز عمل هيچ عمل كننده‌اى از شما را ضايع نميكنم" كه در اين جمله هم اشاره به اصل عمل شده و هم اشاره به عامل و كننده كار، تا معلوم شود كه محور اصلى پذيرش و استجابت دعا، اعمال صالح ناشى از ايمان است و درخواستهايى فورا به اجابت مى‌رسد كه بدرقه آن عمل صالح بوده باشد.