براى اطلاع بيشتر از خيانت دانشمندان اهل كتاب، به آيات 79 و 174 سوره بقره و آيات 71 تا 77 سوره آل عمران مراجعه شود.

[سوره آل‌عمران (3): آيات 188 تا 189]

لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِما أَتَوْا وَ يُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِما لَمْ يَفْعَلُوا فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَةٍ مِنَ الْعَذابِ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (188) وَ لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ (189)

ترجمه:

188- گمان مبر آنها كه از اعمال (زشت) خود خوشحال مى‌شوند و دوست دارند در برابر كار (نيكى) كه انجام نداده‌اند مورد ستايش قرار گيرند از عذاب (الهى) بركنارند، (بلكه) براى آنها عذاب دردناكى است.

189- و حكومت آسمانها و زمين از آن خدا است و خدا بر همه چيز توانا است.

شان نزول:

محدثان و مفسران شان نزولهاى متعددى براى آيه فوق نقل كرده‌اند، از جمله اينكه جمعى از يهود به هنگامى كه آيات كتب آسمانى خويش را تحريف و كتمان ميكردند و به گمان خود، از اين رهگذر نتيجه ميگرفتند، از اين عمل خود بسيار شاد و مسرور بودند، و در عين حال دوست مى‌داشتند كه مردم آنها را عالم و دانشمند و حامى دين و وظيفه‌شناس بدانند، آيه فوق نازل شد، و به پندار غلط آنها پاسخ گفت.

بعضى ديگر گفته‌اند: آيه در باره منافقان است، هنگامى كه يكى از جنگ‌هاى اسلامى پيش مى‌آمد، آنها با انواع بهانه‌ها، از شركت در ميدان جنگ خوددارى مى‌كردند، و به هنگامى كه جنگجويان، از جهاد برمى‌گشتند، قسم ياد