شان نزول:

جمعى از بزرگان يهود به حضور پيامبر ص رسيدند و گفتند: تو ادعا مى‌كنى كه خداوند ترا بسوى ما فرستاده و كتابى هم بر تو نازل كرده است، در حالى كه خداوند در تورات از ما پيمان گرفته است به كسى كه ادعاى نبوت كند، ايمان نياوريم مگر اين كه براى ما حيوانى را قربانى كند و آتش (صاعقه‌اى) از آسمان بيايد و آن را بسوزاند اگر تو نيز چنين كنى ما بتو ايمان خواهيم آورد آيات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.

تفسير: بهانه‌جويى يهود

الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنا ...

يهود، براى اين كه از قبول اسلام، سرباز زنند، بهانه‌هاى عجيبى مى‌آوردند از جمله همان است كه در آيه فوق، به آن اشاره شد، آنها مى‌گفتند:" خداوند از ما پيمان گرفته كه دعوت هيچ پيامبرى را نپذيريم، تا براى ما قربانى بياورد كه آتش، آن را بخورد".

مفسران گفته‌اند: يهود ادعا مى‌كردند كه پيامبران الهى براى اثبات حقانيت خود بايد حتما داراى اين معجزه مخصوص باشند و حيوانى را قربانى كنند و بوسيله صاعقه آسمانى در برابر مردم سوخته شود.

اگر براستى يهود، اين كار را بعنوان يك معجزه مى‌خواستند، نه لجاجت و بهانه‌جويى، مطلبى بود، ولى تاريخ گذشته آنها و همچنين برخوردهاى مختلفى كه با پيامبر اسلام ص داشتند، اين حقيقت را بخوبى ثابت ميكرد كه منظور