فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ‌ در پايان آيه، خاطر نشان مى‌سازد، اكنون كه ميدان زندگى ميدان آزمايش و جداسازى پاك از ناپاك و مؤمن از منافق است، پس شما براى اينكه از اين بوته آزمايش، خوب بدر آئيد" بخدا و پيامبران او ايمان آوريد" اما تنها به ايمان آوردن اكتفاء نمى‌كند و مى‌فرمايد" اگر ايمان بياوريد و تقوا پيشه كنيد، اجر و پاداش بزرگ در انتظار شما است".

اين نكته، در آيه قابل توجه است كه از مؤمن، تعبير به" طيب" (پاكيزه) شده است و مى‌دانيم پاكيزه، چيزى است كه بر همان آفرينش نخست باقى بماند، و اشياء خارجى و بيگانه، آن را" خبيث و ناپاك" نسازد، آب پاكيزه، جامه پاكيزه و مانند آن، چيزى است كه عوامل آلوده خارجى به آن نرسيده باشد و از اين استفاده مى‌شود كه ايمان داشتن، فطرت و آفرينش نخستين انسان است.

[سوره آل‌عمران (3): آيه 180]

وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْراً لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ سَيُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لِلَّهِ مِيراثُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (180)

ترجمه:

180- آنها كه بخل مى‌ورزند و آنچه را خدا از فضل خود به آنان داده انفاق نمى‌كنند، گمان نكنند براى آنها خير است، بلكه براى آنها شر است، به زودى در روز قيامت آنچه را در باره آنان بخل ورزيدند همانند طوقى به گردن آنها مى‌افكنند و ميراث آسمانها و زمين از آن خدا است و خداوند از آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است.