[سوره آل‌عمران (3): آيه 178]

وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهِينٌ (178)

ترجمه:

178- آنها كه كافر شدند (و راه طغيان پيش گرفتند) تصور نكنند اگر به آنان مهلت مى‌دهيم به سود آنها است، ما به آنان مهلت مى‌دهيم كه بر گناهان خود بيفزايند و عذاب خوار كننده‌اى براى آنها مى‌باشد.

تفسير:

سنگين بارها

وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلِي‌ [1] لَهُمْ‌ ...

به دنبال تسليت و دلدارى به پيامبر ص نسبت به تلاش و كوشش بى حساب دشمنان حق، در آيات گذشته، خداوند در اين آيه روى سخن را متوجه آنها كرده و در باره سرنوشت شومى كه در پيش دارند، سخن ميگويد (اين آيه نيز در حقيقت بحثهاى مربوط بحادثه احد و حوادث بعد از آن را تكميل ميكند زيرا يك جا روى سخن به پيامبر ص بود و يك جا به مؤمنان و در اينجا روى سخن به مشركان است).

آيه فوق به آنها اخطار ميكند كه هرگز نبايد آنها امكاناتى را كه خدا در اختيارشان گذاشته و پيروزى‌هايى كه گاهگاه نصيبشان ميشود و آزادى عملى كه دارند دليل بر اين بگيرند كه افرادى صالح و درستكار هستند و يا نشانه‌اى از

[1]- نملى از ماده املاء به معنى كمك دادن است كه در بسيارى از مواقع به معنى مهلت دادن كه آن خود يك نوع كمك دادن نيز محسوب ميشود آمده است، در آيه فوق نيز بهمين معنى است يعنى آنها را مهلت ميدهيم.