نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 3 صفحه : 143
پارهاى از موارد، سودمند نباشد زيرا از نظر كلى كه بررسى كنيم منافع آن
رويهمرفته بمراتب بيش از زيانهاى آن است و اثرى كه در آن براى پرورش فرد و اجتماع
و بالا بردن شخصيت آنها وجود دارد از همه اينها بالاتر است.
اكنون ببينيم پيامبر ص در چه موضوعاتى با مردم مشورت مىكرد.
گرچه كلمه" الامر" در"
شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ" مفهوم
وسيعى دارد و همه كارها را شامل مىشود ولى مسلم است كه پيامبر ص هرگز در احكام
الهى با مردم مشورت نمىكرد بلكه در آنها صرفا تابع وحى بود.
بنا بر اين مورد مشورت، تنها طرز اجراى دستورات و نحوه پياده كردن احكام الهى
بود و بعبارت ديگر پيامبر ص در قانونگذارى، هيچوقت مشورت نمىكرد و تنها در طرز
اجراى قانون نظر مسلمانان را مىخواست و لذا گاهى كه پيامبر ص پيشنهادى را طرح
مىكرد مسلمانان نخست سؤال مىكردند كه آيا اين يك حكم الهى است؟ و يك قانون است
كه قابل اظهار نظر نباشد و يا مربوط به چگونگى تطبيق قوانين مىباشد اگر از قبيل
دوم بود اظهار نظر مىكردند و اگر از قبيل اول بود تسليم مىشدند.
چنان كه در جنگ بدر لشكر اسلام طبق فرمان پيغمبر ص مىخواستند در نقطهاى اردو
بزنند يكى از ياران بنام" حباب بن منذر" عرض كرد اى رسول خدا ص اين محلى
را كه براى لشگرگاه انتخاب كردهايد طبق فرمان خدا است كه تغيير آن جايز نباشد و
يا صلاحديد خود شما مىباشد.
پيامبر ص فرمود: فرمان خاصى در آن نيست، عرض كرد: اينجا به اين دليل و آن دليل
جاى مناسبى براى اردوگاه نيست دستور دهيد لشكر از اين محل حركت كند و در نزديكى آب
براى خود محلى انتخاب نمايد پيغمبر اكرم ص نظر او را پسنديد و مطابق رأى او عمل
كرد [1]