دسته اول هستيد خدا را شكر گوئيد و در غير اين صورت از گناهان خود توبه كنيد.

وسوسه‌هاى جاهليت‌

ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُعاساً [1] شب بعد از جنگ احد شب دردناك و پر اضطرابى بود مسلمانان پيش‌بينى مى‌كردند كه سربازان فاتح قريش بار ديگر به مدينه بازگردند و آخرين مقاومت مسلمانان را در هم بشكنند و شايد جسته گريخته خبر تصميم بت‌پرستان به بازگشت، نيز به آنها رسيده بود و مسلما اگر بازمى‌گشتند خطرناكترين مرحله جنگ رخ مى‌داد.

در اين ميان مجاهدان راستين و توبه كنندگانى كه از فرار احد پشيمان شده بودند و به لطف پروردگار اعتماد داشتند و به وعده‌هاى پيغمبر نسبت به آينده دلگرم و مطمئن بودند در ميان اين اضطراب و وحشت عمومى خواب آسوده و آرام بخشى داشتند در حالى كه لباس جنگ در تن آنها بود و سلاح در كنار آنها، اما منافقان و افراد ضعيف الايمان و ترسو در ميان انبوهى از افكار ناراحت كننده تمام شب را بيدار ماندند و بدون اينكه بخواهند، براى مؤمنان حقيقى پاسدارى كردند، آيه فوق ماجراى آن شب را تشريح مى‌كند و مى‌گويد:

" سپس بعد از آن همه غم و اندوه روز احد، آرامش را بر شما نازل كرد. اين آرامش همان خواب سبكى بود كه جمعى از شما را فرا گرفت، اما جمع ديگرى بودند كه تنها به فكر جان خود بودند و به چيزى جز نجات خويش نمى‌انديشيدند و به همين جهت آرامش را بكلى از دست داده بودند".

اين يكى از آثار مهم ايمان است كه مؤمن حتى در زندگى اين جهان آرامش‌

[1]-" امنة" به معنى ايمنى است و" نعاس" به خواب سبك گفته مى‌شود.