(و پيروزى شما به شكست انجاميد) تا شما را آزمايش كند و او شما را بخشيد و خداوند نسبت به مؤمنان فضل و بخشش دارد.

153- (به خاطر بياوريد) هنگامى كه از كوه بالا مى‌رفتيد و (جمعى در وسط بيابان پراكنده مى‌شديد و) به عقب‌ماندگان نگاه نمى‌كرديد، و پيامبر از پشت سر شما را صدا مى‌زد، سپس اندوهها يكى پس از ديگرى به سوى شما روى آورد اين به- خاطر آن بود كه ديگر براى از دست رفتن (غنائم جنگى) غمگين نشويد و نه به خاطر مصيبتهايى كه بر شما وارد مى‌گردد، و خداوند از آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است.

154- سپس به دنبال اين غم و اندوه آرامشى بر شما فرستاد، اين آرامش به صورت خواب سبكى بود (كه در شب بعد از حادثه احد) جمعى از شما را فرو گرفت اما جمع ديگرى در فكر جان خويش بودند (و خواب چشمان آنها را فرا نگرفت) آنها گمانهاى نادرستى در باره خدا همچون گمانهاى دوران جاهليت داشتند، و مى‌گفتند:

آيا چيزى از پيروزى نصيب ما مى‌شود؟ بگو همه كارها (و پيروزيها) بدست خدا است، آنها در دل خود امورى را پنهان مى‌دارند كه براى تو آشكار نمى‌سازند مى‌گويند: اگر سهمى از پيروزى داشتيم در اينجا كشته نمى‌شديم، بگو اگر هم در خانه‌هاى خود بوديد آنهايى كه كشته شدن در سرنوشت آنها بود به بسترشان مى‌ريختند (و آنها را به قتل مى‌رساندند) و اينها براى اين است كه خداوند آنچه در سينه شما پنهان است بيازمايد و آنچه در دلهاى شما (از ايمان) مى‌باشد خالص گرداند و خداوند از آنچه در درون سينه‌ها است با خبر است.

تفسير:

شكست پس از پيروزى‌

در ماجراى جنگ احد گفتيم مسلمانان در آغاز جنگ با اتحاد و شجاعت‌