بعد از جنگ بدر و شهادت پر افتخار جمعى از مسلمانان عدهاى در جلسات،
مىنشستند و پيوسته آرزوى شهادت مىكردند كه اى كاش اين افتخار در ميدان بدر نصيب
ما نيز شده بود، مطابق معمول در ميان آنها جمعى صادق بودند و عدهاى متظاهر و
دروغگو، و يا در شناسايى خود در اشتباه بودند، اما چيزى طول نكشيد كه جنگ وحشتناك
احد پيش آمد، مجاهدان راستين با شهامت فوق العاده جنگيدند و شربت شهادت نوشيدند و
به آرزوى خود رسيدند اما جمعى از دروغگويان هنگامى كه آثار شكست را در ارتش اسلام
مشاهده كردند از ترس كشته شدن، فرار كردند، اين آيه آنها را سرزنش مىكند ميگويد
شما كسانى بوديد كه آرزوى مرگ و شهادت در راه خدا را در دل مىپرورانديد پس چرا آن
موقع كه با چشم خود محبوب خويش را در برابر خود ديديد فرار كرديد؟
بررسى كوتاهى در علل شكست احد
در آيات فوق تعبيرات جالبى به چشم مىخورد، كه هر كدام از آنها پرده از روى
يكى از اسرار شكست احد بر مىدارد، به طور خلاصه، چند عامل مهم دست به دست هم دادند
و اين حادثه غمانگيز و در عين حال عبرتآور را به وجود آوردند:
1- اشتباه محاسبهاى كه براى بعضى از تازه مسلمانان در درك مفاهيم اسلام پيدا
شده بود سبب شد كه آنها خيال كنند تنها ابراز ايمان براى پيروزى كافى است و بنا،
بر اين است كه خداوند در تمام ميدانهاى جنگ به وسيله امدادهاى غيبى از آنها حمايت
كند، و به اين ترتيب سنت الهى را در عوامل پيروزى طبيعى و
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 3 صفحه : 112