شان نزول‌

در باره شان نزول اين آيات، روايات متعددى وارد شده است و از مجموع آنها استفاده مى‌شود كه اين آيات دنباله آياتى است كه قبلا در باره جنگ احد داشتيم، و در حقيقت اين آيات تجزيه و تحليلى است روى نتائج جنگ احد و عوامل پيدايش آن به عنوان يك سرمشق بزرگ براى مسلمانان، و در ضمن وسيله‌اى است براى تسلى و دلدارى و تقويت روحى آنها، زيرا همانطور كه گفتيم جنگ احد بر اثر نافرمانى و عدم انضباط نظامى جمعى از سربازان اسلام، در پايان به- شكست انجاميد و جمعى از شخصيتها و چهره‌هاى برجسته اسلام از جمله" حمزه" عموى پيامبر، در اين ميدان شربت شهادت نوشيدند.

پيامبر همان شب با ياران خود به ميان كشتگان رفت و براى بزرگداشت ارواح شهداء بر سر جنازه يكا يك آنها مى‌نشست و اشك مى‌ريخت و طلب آمرزش مى‌نمود، و سپس اجساد همه آنها در دامنه كوه احد در ميان اندوه فراوان بخاك سپرده شد، در اين لحظات حساس كه مسلمانان نياز شديد به تقويت روحى و هم استفاده معنوى از نتائج شكست داشتند آيات فوق نازل گرديد.

تفسير:

نتائج جنگ احد

وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ‌" وَ لا تَهِنُوا" از ماده" وهن" گرفته شده و" وهن" در لغت به معنى هر نوع سستى است، خواه در جسم و تن باشد، و يا در اراده و ايمان.

در اين آيه نخست به مسلمانان هشدار داده شده كه مبادا از باختن يك جنگ،