درك حقايق لازم و ضرورى ميداند، زيرا از ارتباط و گره خوردن اين دو زمان (گذشته و حاضر) وظيفه و مسئوليت آيندگان روشن مى‌شود، در آيه فوق ميگويد:

قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ‌ ...

" خداوند سنتهايى در اقوام گذشته داشته كه اين سنن هرگز جنبه اختصاصى ندارد و به صورت يك سلسله قوانين حياتى در باره همگان، گذشتگان و آيندگان، اجرا مى‌شود" در اين سنن پيشرفت و تعالى افراد با ايمان و مجاهد و متحد و بيدار پيش‌بينى شده، و شكست و نابودى ملتهاى پراكنده و بى ايمان و آلوده به گناه نيز پيش‌بينى گرديده كه در تاريخ بشريت ثبت است.

آرى تاريخ براى هر قومى اهميت حياتى دارد، تاريخ خصوصيات اخلاقى و كارهاى نيك و بد و تفكرات گذشتگان را براى ما بازگو مى‌كند، و علل سقوط و سعادت، كاميابى و ناكامى جامعه‌ها را در اعصار و قرون مختلف نشان مى‌دهد، و در حقيقت تاريخ گذشتگان آينه زندگى روحى و معنوى جامعه‌هاى بشرى و هشدارى است براى آيندگان.

روى اين جهت قرآن مجيد به مسلمانان دستور مى‌دهد" برويد در روى زمين بگرديد و در آثار پيشينيان و ملتهاى گذشته و زمامداران و فراعنه گردنكش و جبار دقت كنيد، و بنگريد پايان كار آنها كه كافر شدند، و پيامبران خدا را تكذيب كردند و بنيان ظلم و فساد را در زمين گذاردند، چگونه بود؟ و سرانجام كار آنها بكجا رسيد"؟.

آثار گذشتگان، حوادث پند دهنده‌اى براى آيندگان است و مردم مى‌توانند با بهره‌بردارى از آنها از مسير حيات و زندگى صحيح آگاه شوند.

جهان‌گردى (سير در ارض)

آثارى كه در نقاط مختلف روى زمين از دورانهاى قديم باقى مانده اسناد زنده‌