زيادى از طرق اهل سنت نقل شده است كه منظور از" اشقى" قاتل على بن ابى طالب ع است (اين روايات را چنان كه گفتيم حاكم حسكانى در شواهد التنزيل جمع كرده است).

كوتاه سخن اينكه گفتار فخر رازى و تحليل او در باره اين آيه بسيار ضعيف و مشتمل بر اشتباهات فراوان است و لذا حتى بعضى از مفسران معروف اهل سنت مانند آلوسى در روح المعانى اين تحليل را نپسنديده و بر آن خرده گرفته است آنجا كه مى‌گويد: و استدل بذلك الامام على انه (ابو بكر) افضل الامة و ذكر ان فى الآيات ما يابى قول الشيعه انها فى على و أطال الكلام فى ذلك و آتى بما لا يخلو عن قيل و قال:" فخر رازى به اين آيه استدلال كرده است كه ابو بكر افضل امت است و اضافه كرده كه در آيات بعضى قرائن است كه با قول شيعه سازگار نيست، و در اينجا سخن را طولانى كرده و مطالبى گفته كه خالى از قيل و قال (و اشكال) نيست" [1] فراموش نبايد كرد كه خود آلوسى نيز نسبة مرد متعصبى است با اين حال تحليل فخر رازى را در اين آيه نپسنديده است.

2- فضيلت انفاق فى سبيل اللَّه‌

انفاق و بخشش در راه خدا و كمك مالى به افراد محروم و مخصوصا آبرومند، توأم با خلوص نيت از امورى است كه در آيات قرآن مجيد مكرر بر مكرر روى آن تكيه شده، و از نشانه‌هاى ايمان ذكر شده است.

روايات اسلامى نيز مملو از تاكيد در اين باره است تا آنجا كه نشان مى‌دهد در فرهنگ اسلام انفاق مالى به شرط اينكه انگيزه‌اى جز رضاى‌

[1]" روح المعانى" جلد 30 صفحه 153.