تفسير: پناه مى‌برم به پروردگار مردم!

در اين سوره كه اين آخرين سوره قرآن مجيد است روى سخن را به شخص پيامبر ص به عنوان سرمشق و مقتدا و پيشواى مردم كرده، مى‌فرمايد:

" بگو پناه مى‌برم به پروردگار مردم" (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ‌).

قابل توجه اينكه در اينجا روى سه وصف از اوصاف بزرگ خداوند (ربوبيت و مالكيت و الوهيت) تكيه شده است كه همه آنها ارتباط مستقيمى به تربيت انسان، و نجات او از چنگال وسوسه‌گران دارد.

البته منظور از پناه بردن به خدا اين نيست كه انسان تنها با زبان اين جمله را بگويد، بلكه بايد با فكر و عقيده و عمل نيز خود را در پناه خدا قرار دهد، از راههاى شيطانى، برنامه‌هاى شيطانى، افكار و تبليغات شيطانى، مجالس و محافل شيطانى، خود را كنار كشد، و در مسير افكار و تبليغات رحمانى جاى دهد، و گرنه انسانى كه خود را در معرض طوفان آن وسوسه‌ها عملا قرار داده، تنها با خواندن اين سوره و گفتن اين الفاظ بجايى نمى‌رسد.

با گفتن" رب الناس" اعتراف به ربوبيت پروردگار مى‌كند، و خود را تحت تربيت او قرار مى‌دهد.