اين بسيار پر معنى و قابل تامل مى‌باشد.

2- تناسب آيات‌

قابل توجه اينكه در نخستين آيه اين سوره به پيامبر ص دستور مى‌دهد كه به پروردگار" فلق" پناه برد، از شر تمام موجودات ذى شر، انتخاب" رب فلق" شايد به خاطر اين است كه موجودات شرور نور و روشنايى سلامت و هدايت را قطع مى‌كنند، ولى پروردگار فلق شكافنده ظلمتها و تاريكيها است.

3- تاثير سحر

در جلد اول ذيل آيه 102 و 103 سوره" بقره" بحثهاى مفصلى در باره حقيقت سحر در زمانهاى گذشته و امروز، و حكم سحر از نظر اسلام. و چگونگى تاثير آن بحثهاى مشروحى داشتيم، و در آن مباحث تاثير سحر را به طور اجمال پذيرفته‌ايم، ولى نه به آن صورتى كه پندارگرايان و افراد خرافى از آن سخن مى‌گويند، براى توضيح بيشتر به همان بحث مراجعه فرمائيد.

اما نكته‌اى كه ذكر آن در اينجا لازم است اين است كه اگر در آيات مورد بحث به پيغمبر ص دستور مى‌دهد كه از سحر ساحران يا مانند آن به خدا پناه برد، مفهومش اين نيست كه پيغمبر ص مورد سحر آنها قرار گرفته، بلكه درست به اين مى‌ماند كه پيغمبر ص از هر گونه اشتباه و خطا و گناه نيز به خدا پناه مى‌برد، يعنى با استفاده از لطف خدا از اين خطرات مصون مى‌ماند و اگر لطف خدا نبود امكان تاثير سحر در حق او بود، اين از يك سو.

از سوى ديگر سابقا گفتيم دليلى نداريم كه منظور از" النَّفَّاثاتِ فِي الْعُقَدِ" ساحران باشد.