من منع الماعون جاره منعه اللَّه خيره يوم القيامة، و وكله الى نفسه، و من وكله الى نفسه فما اسوء حاله؟!:

" كسى كه وسائل ضرورى و كوچك را از همسايه‌اش دريغ دارد خداوند او را از خير خود، در قيامت منع مى‌كند، و او را به حال خود وامى‌گذارد، و هر كسى خدا او را به خود واگذارد، چه بد حالى دارد؟ [1]

نكته‌ها:

1- جمع‌بندى بحثهاى سوره ماعون‌

در اين سوره كوتاه، مجموعه‌اى از صفات رذيله كه در هر كس باشد نشانه بى ايمانى و پستى و حقارت او است آمده، و قابل توجه اينكه همه آنها را فرع بر تكذيب دين، يعنى جزا يا روز جزا قرار داده است، تحقير يتيمان، ترك اطعام گرسنگان، غفلت از نماز، رياكارى، و عدم همكارى با مردم حتى در دادن وسائل كوچك زندگى اين مجموعه را تشكيل مى‌دهد، و به اين ترتيب افراد بخيل و خودخواه، و متظاهرى را منعكس مى‌كند كه نه پيوندى با" خلق" دارند، و نه رابطه‌اى با" خالق" افرادى كه نور ايمان و احساس مسئوليت در وجودشان نيست نه به پاداش الهى مى‌انديشند و نه از عذاب او بيمناكند.

2- تظاهر و ريا يك بلاى بزرگ اجتماعى‌

ارزش هر عمل بستگى به" انگيزه" آن دارد، و يا به تعبير ديگر از ديدگاه‌

[1]" نور الثقلين" جلد 5 صفحه 679 حديث 20.