ترجمه:

بنام خداوند بخشنده مهربان 1- واى بر هر عيبجوى مسخره كننده‌اى! 2- همان كس كه مال را جمع آورى و شماره كرده (بى آنكه حساب مشروع و نامشروع كند).

3- گمان مى‌كند كه اموالش سبب جاودانگى او است! 4- چنين نيست كه او مى‌پندارد، به زودى در حطمه (آتشى خردكننده) پرتاب مى‌شود.

5- و تو چه مى‌دانى حطمه چيست؟

6- آتش برافروخته الهى است.

7- آتشى كه از دلها سرمى‌زند! 8- اين آتش بر آنها به صورت دربسته است.

9- در ستونهاى كشيده و طولانى!

شان نزول:

جمعى از مفسران چنين گفته‌اند كه آيات اين سوره در باره" وليد بن مغيره" نازل شده است كه در پشت سر پيغمبر اكرم ص غيبت مى‌كرد، و در پيش رو طعن و استهزاء مى‌نمود.

بعضى ديگر آن را در باره افراد ديگرى از سران شرك و دشمنان كينه توز و سرشناس اسلام مانند" اخنس بن شريق" و" امية بن خلف" و" عاص بن وائل" دانسته‌اند.

ولى چنانچه اين شان نزولها را بپذيريم باز عموميت مفهوم آيات شكسته نمى‌شود، بلكه شامل تمام كسانى است كه داراى اين صفاتند.