2- عين اليقين، و آن در جايى است كه انسان به مرحله مشاهده مى‌رسد و با" چشم" خود مثلا آتش را مشاهده مى‌كند.

3- حق اليقين و آن همانند كسى است كه وارد در آتش شود و سوزش آن را لمس كند، و به صفات آتش متصف گردد، و اين بالاترين مرحله يقين است.

محقق طوسى در يكى از سخنان خود مى‌گويد:" يقين" همان اعتقاد جازم مطابق و ثابت است كه زوال آن ممكن نيست، و در حقيقت از دو علم تركيب يافته، علم به معلوم، و علم به اينكه خلاف آن علم محال است، و داراى چند مرتبه است:" علم اليقين" و" عين اليقين" و" حق اليقين" [1] در حقيقت مرحله اول جنبه عمومى دارد و مرحله دوم، براى پرهيزگاران است و مرحله سوم مخصوص خاصان و مقربان.

و لذا در حديثى آمده است كه خدمت پيغمبر اكرم ص عرض كردند:

شنيده‌ايم بعضى از ياران عيسى روى آب راه مى‌رفتند؟! فرمود: لو كان يقينه اشد من ذلك لمشى على الهواء: اگر يقينش از آن محكمتر بود بر هوا راه مى‌رفت"! مرحوم" علامه طباطبائى" بعد از ذكر اين حديث مى‌افزايد: همه چيز بر محور يقين به خداوند سبحان، و محو كردن اسباب جهان تكوين از استقلال در تاثير دور مى‌زند، بنا بر اين هر قدر اعتقاد و ايمان انسان به قدرت مطلقه الهيه بيشتر گردد اشياء جهان به همان نسبت در برابر او مطيع و منقاد خواهد شد [2] و اين است رمز رابطه يقين و تصرف خارق العاده در عالم آفرينش.

[1] مطابق نقل" بحار الانوار" جلد 70 صفحه 143.

[2]" الميزان" جلد 6 صفحه 200 (ذيل آيه 105 سوره مائده).