" زور" (بر وزن قمر) به معنى كج شدن قسمت بالاى سينه است، و از آنجا كه دروغ نوعى انحراف از حق است، به آن،" زور" (بر وزن نور) اطلاق مى‌شود.

" مقابر" جمع" مقبرة" به معنى محل قبر ميت است، و زيارت كردن مقابر در اينجا يا كنايه از مرگ است (طبق بعضى از تفاسير) و يا به معنى رفتن به سراغ قبرها براى شماره‌كردن و تفاخر نمودن (طبق تفسير مشهور).

و همانگونه كه گفتيم معنى دوم صحيحتر به نظر مى‌رسد، و يكى از شواهد آن سخنى است كه از امير مؤمنان على ع در اين زمينه در نهج البلاغه آمده است كه بعد از تلاوت" أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقابِرَ" فرمود:

يا له مراما ما ابعده؟

و زورا ما اغفله؟ و خطرا ما أفظعه؟ لقد استخلوا منهم اى مدكر و تناوشوهم من مكان بعيد، ا فبمصارع آبائهم يفخرون؟ ام بعد يد الهلكى يتكاثرون؟ يرتجعون منهم اجسادا خوت، و حركات سكنت، و لان يكونوا عبرا احق من ان يكونوا مفتخرا!:

" شگفتا! چه هدف بسيار دورى؟ و چه زيارت كنندگان غافلى؟ و چه افتخار موهوم و رسوايى؟ به ياد استخوان پوسيده كسانى افتاده‌اند كه سالها است خاك شده‌اند، آنهم چه يادآورى؟ با اين فاصله دور به ياد كسانى افتاده‌اند كه سودى به حالشان ندارند، آيا به محل نابودى پدران خويش افتخار مى‌كنند؟

و يا با شمردن تعداد مردگان و معدومين خود را بسيار مى‌شمرند؟ آنها خواهان بازگشت اجسادى هستند كه تار و پودشان از هم گسسته، و حركاتشان به سكون مبدل شده.

اين اجساد پوسيده اگر مايه عبرت باشند سزاوارتر است تا موجب افتخار گردند"! [1]

[1]" نهج البلاغه" خطبه 221