ترجمه:

بنام خداوند بخشنده مهربان 1- تفاخر و تكاثر شما را به خود مشغول داشته (و از خدا غافل كرده).

2- تا آنجا كه زيارت قبرها رفتيد (و قبور مردگان خود را برشمرديد).

3- چنين نيست كه شما خيال مى‌كنيد به زودى خواهيد دانست.

4- باز چنان نيست كه شما مى‌پنداريد به زودى خواهيد دانست.

5- چنان نيست كه شما خيال مى‌كنيد اگر شما علم اليقين (به آخرت) داشتيد (به سراغ اين موهومات و تفاخرها نمى‌رفتيد).

6- شما قطعا جهنم را خواهيد ديد! 7- سپس (با ورود در آن) آن را به عين اليقين مشاهده خواهيد كرد.

8- سپس در آن روز همه شما از نعمتهايى كه داشته‌ايد سؤال خواهيد شد.

شان نزول:

همانگونه كه اشاره كرديم مفسران معتقدند كه اين سوره در باره قبائلى نازل شد كه بر يكديگر تفاخر مى‌كردند، و با كثرت نفرات و جمعيت يا اموال و ثروت خود بر آنها مباهات مى‌نمودند تا آنجا كه براى بالا بردن آمار نفرات قبيله به گورستان مى‌رفتند و قبرهاى مردگان هر قبيله را مى‌شمردند!.

منتها بعضى آن را ناظر به دو قبيله از قبائل قريش در مكه مى‌دانند، و بعضى دو قبيله از قبائل انصار پيامبر ص در مدينه و بعضى تفاخر يهود را بر ديگران، هر چند مكى بودن آن صحيحتر به نظر مى‌رسد.

ولى مسلم است كه اين شان نزولها هر چه باشد هرگز مفهوم آيه را محدود نمى‌كند.