" و تو چه مى‌دانى كه حادثه كوبنده چيست"؟ (وَ ما أَدْراكَ مَا الْقارِعَةُ).

" قارعة" از ماده" قرع" (بر وزن فرع) به معنى كوبيدن چيزى بر چيزى است، به گونه‌اى كه صداى شديد از آن برخيزد تازيانه و چكش را نيز به همين مناسبت" مقرعة" گويند بلكه به هر حادثه مهم و سخت" قارعة" گفته مى‌شود (تاء تانيث در اينجا ممكن است اشاره به تاكيد باشد).

با تعبيراتى كه در آيه دوم و سوم آمده كه حتى به پيامبر اكرم ص مى‌گويد تو چه مى‌دانى آن حادثه سخت و كوبنده چيست، روشن مى‌شود كه اين حادثه كوبنده بقدرى عظيم است كه ابعادش به فكر هيچكس نمى‌رسد.

به هر حال بسيارى از مفسران گفته‌اند كه" قارعة" يكى از نامهاى قيامت است، ولى درست روشن نساخته‌اند كه آيا اين تعبير اشاره به مقدمات قيامت مى‌باشد كه عالم دنيا درهم كوبيده مى‌شود، خورشيد و ماه تاريك مى‌گردد، و درياها برافروخته مى‌شود، اگر چنين باشد انتخاب نام" قارعة" براى اين حادثه دليلش روشن است.

و يا اينكه منظور مرحله دوم، يعنى مرحله زنده شدن مردگان، و طرح نوين در عالم هستى است، و تعبير به" كوبنده" به خاطر آن است كه وحشت و خوف و ترس آن روز دلها را مى‌كوبد.

آياتى كه بعد از آن آمده بعضى تناسب با حادثه تخريب جهان دارد، و بعضى متناسب با زنده شدن مردگان است، ولى رويهمرفته احتمال اول مناسبتر به نظر مى‌رسد، هر چند در اين آيات هر دو حادثه پشت سر يكديگر ذكر شده است (مانند بسيارى ديگر از آيات قرآن كه از قيامت خبر مى‌دهد).