اين آگاهى از سه طريق انجام مى‌گيرد: از طريق ادراكات عقلى و استدلال، و از طريق فطرت و و جدان بدون نياز به استدلال، و از طريق وحى و تعليمات انبيا و اوصياء، و آنچه را مورد نياز بشر در پيمودن مسير تكامل است خداوند به يكى از اين سه طريق يا در بسيارى از موارد با هر سه طريق به او تعليم كرده است.

قابل توجه اينكه در اين حديث تصريح شده كه پيمودن يكى از اين دو راه بر طبع آدمى آسانتر از ديگرى نيست، و اين در حقيقت تصور عمومى را كه انسان تمايل بيشترى به شرور دارد و پيمودن راه شر براى او آسانتر است نفى مى‌كند.

و به راستى اگر تربيتها غلط و محيطهاى فاسد نباشد، عشق و علاقه انسان به نيكيها بسيار زياد است، و شايد تعبير به" نجد" (سرزمين مرتفع) در مورد نيكيها به خاطر همين است زيرا زمينهاى مرتفع هواى بهتر و جالبترى دارند و در مورد شرور از باب تغليب است.

بعضى نيز گفته‌اند اين تعبير اشاره به ظهور و بروز و آشكار بودن راه خير و شر است، همانگونه كه يك سرزمين مرتفع كاملا نمايان است‌ [1]

[1] همان گونه كه به" ماه" و" خورشيد"" قمران" گفته مى‌شود.