ترجمه:

بنام خداوند بخشنده مهربان 1- سوگند به اسبان دونده‌اى كه نفس زنان (به سوى ميدان جهاد) پيش رفتند.

2- و سوگند به آنها (كه بر اثر برخورد سمشان به سنگهاى بيابان) جرقه‌هاى آتش افروختند.

3- و با دميدن صبح بر دشمن يورش بردند.

4- و گرد و غبار به هر سو پراكنده كردند.

5- و (ناگهان) در ميان دشمن ظاهر شدند.

6- كه انسان در برابر نعمتهاى پروردگارش ناسپاس و بخيل است.

7- و او خود نيز بر اين معنى گواه است.

8- او علاقه شديدى به مال دارد.

9- آيا نمى‌داند روزى كه تمام آنچه در قبرهاست زنده مى‌شود.

10- و آنچه در درون سينه‌ها است آشكار مى‌گردد.

11- در آن روز پروردگارشان از آنها كاملا با خبر است.

شان نزول:

در حديثى آمده است كه اين سوره بعد از جنگ" ذات السلاسل" نازل شد و ماجرا چنين بود:

در سال هشتم هجرت به پيغمبر اكرم ص خبر دادند كه دوازده هزار سوار در سرزمين" يابس" جمع شده، و با يكديگر عهد كرده‌اند كه تا پيامبر