با چهره‌هاى عبوس و تيره و تاريك در محشر گام مى‌نهند.

يا هر امتى همراه امام و رهبر و پيشوايشان هستند، همانگونه كه در آيه 71 سوره اسراء آمده: يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ‌:" روزى كه هر گروهى را با پيشوايشان فرا مى‌خوانيم".

و يا اينكه مؤمنان با مؤمنان و كافران با كافران محشور مى‌شوند.

جمع ميان اين تفسيرها كاملا ممكن است زيرا مفهوم آيه گسترده است.

" يصدر" از ماده" صدر" (بر وزن صبر) به معنى خارج شدن شتران از آبگاه است كه به صورت انبوه و هيجان زده بيرون مى‌آيند به عكس" ورود" كه به معنى داخل شدن آنها در آبگاه است و در اينجا كنايه از خروج اقوام مختلف از قبرها و آمدنشان در محشر براى حسابرسى است.

اين احتمال نيز داده شده كه منظور خروجشان از محشر، و حركت به سوى جايگاهشان در بهشت و دوزخ است.

معنى اول با آيات گذشته تناسب بيشترى دارد.

منظور از جمله ليروا اعمالهم:" تا اعمالشان را به آنها نشان دهند" مشاهده جزاى اعمال است.

يا مشاهده نامه اعمال كه هر نيك و بدى در آن ثبت است.

يا مشاهده باطنى به معنى معرفت و شناخت چگونگى اعمالشان است.

و يا به معنى" تجسم اعمال" و مشاهده خود اعمال است.

تفسير اخير با ظاهر آيه از همه موافقتر است، و اين آيه يكى از روشنترين آيات بر مساله تجسم اعمال محسوب مى‌شود كه در آن روز اعمال آدمى به صورتهاى مناسبى تجسم مى‌يابد و در برابر او حضور پيدا مى‌كند، و همنشينى با آن مايه نشاط يا رنج و بلا است.