در خور مذمت بيشترى بودند، چرا كه آنها علما و دانشمندان فراوانى داشتند، و از اين نظر در سطحى بالاتر از مشركان قرار گرفته بودند، بنا بر اين مخالفت آنها زشت‌تر و ناپسندتر بود و در خور سرزنش فراوان.

" و اين است آئين مستقيم و پايدار" (وَ ذلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ).

در اينكه منظور از" وَ ما أُمِرُوا" ... در اينجا چيست جمعى گفته‌اند منظور اين است كه اهل كتاب در آئين خودشان مساله توحيد و نماز و زكات وجود داشته و اينها مسائلى است ثابت، ولى آنها به اين دستورات نيز وفادار نمانده‌اند.

ديگر اينكه در آئين اسلام دستورى جز توحيد خالص و نماز و زكات و مانند

[1] جمله" و ما امروا" ممكن است" جمله حاليه" و يا" استينافيه" باشد و" لام" در ليعبدوا" لام غرض" است، و منظور در اينجا هدف و نتيجه‌اى است كه به بندگان باز مى‌گردد نه هدف و نتيجه‌اى كه به خدا برگردد، آن چنان كه بعضى از مفسران پنداشته‌اند، و به خاطر آن" لام غرض" را منكر شده‌اند، اصولا تمام افعال خدا معلل بالاغراض است، اما اغراضى كه به بندگان بر مى‌گردد، و بعضى" لام" را در اينجا به معنى" ان" دانسته‌اند مانند يُرِيدُ اللَّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ‌ (نساء- 26).