و اصولا عدد هميشه براى تعداد است مگر اينكه قرينه روشنى بر تكثير باشد.

سپس به توصيف بيشترى از آن شب بزرگ پرداخته، مى‌افزايد: فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگارشان براى تقدير هر كار نازل مى‌شوند" (تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ).

با توجه به اينكه" تنزل" فعل مضارع است، و دلالت بر استمرار دارد (در اصل" تتنزل" بوده) روشن مى‌شود كه شب قدر مخصوص به زمان پيغمبر اكرم ص و نزول قرآن مجيد نبوده، بلكه امرى است مستمر و شبى است مداوم كه در همه سال تكرار مى‌شود.

در اينكه منظور از روح كيست؟ بعضى گفته‌اند:" جبرئيل امين" است كه" روح الامين" نيز ناميده مى‌شود، و بعضى" روح" را به معنى" وحى" تفسير كرده‌اند، به قرينه آيه 52 سوره شورى"" و كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا":" همانگونه كه بر پيامبران پيش وحى فرستاديم بر تو نيز به فرمان خود وحى كرديم".

بنا بر اين مفهوم آيه چنين مى‌شود:" فرشتگان با وحى الهى در زمينه تعيين مقدرات در آن شب نازل مى‌شوند".

در اينجا تفسير سومى وجود دارد كه از همه نزديكتر به نظر مى‌رسد، و آن اينكه" روح" مخلوق عظيمى است ما فوق فرشتگان، چنان كه در حديثى از امام صادق ع نقل شده است كه شخصى از آن حضرت سؤال كرد:" آيا روح همان جبرئيل است"؟ امام ع در پاسخ فرمود:"

جبرئيل من الملائكة، و الروح اعظم من الملائكة، ا ليس ان اللَّه عز و جل يقول: تنزل الملائكة و الروح"؟

" جبرئيل از ملائكه است، و روح اعظم از ملائكه است، مگر خداوند