[سوره العلق (96): آيات 15 تا 19]

كَلاَّ لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعاً بِالنَّاصِيَةِ (15) ناصِيَةٍ كاذِبَةٍ خاطِئَةٍ (16) فَلْيَدْعُ نادِيَهُ (17) سَنَدْعُ الزَّبانِيَةَ (18) كَلاَّ لا تُطِعْهُ وَ اسْجُدْ وَ اقْتَرِبْ (19)

ترجمه:

15- چنان نيست كه او خيال مى‌كند اگر دست از كار خود بر ندارد ناصيه‌اش (موى پيش سرش) را گرفته (و به سوى عذاب مى‌كشانيم).

16- همان ناصيه دروغگوى خطا كار! 17- سپس هر كه را مى‌خواهد صدا بزند (تا ياريش كند).

18- ما هم به زودى ماموران دوزخ را صدا مى‌زنيم! 19- چنان نيست كه او مى‌پندارد، هرگز او را اطاعت مكن و سجده نما و تقرب جوى.

تفسير: سجده كن و تقرب جوى!

به دنبال بحثى كه در آيات گذشته پيرامون طغيانگران كافر و مزاحمت آنها نسبت به پيغمبر اكرم ص و نمازگزاران آمده بود، در اين آيات آنها را زير رگبار شديدترين تهديدها گرفته مى‌فرمايد: