نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 166
اينجا بود كه آيات فوق نازل شد [1] طبق اين روايات آيات فوق در آغاز بعثت نازل نشده، بلكه
وقتى نازل شد كه دعوت اسلام برملا شده بود، و لذا عدهاى معتقدند تنها پنج آيه
نخستين اين سوره در آغاز بعثت نازل شده و بقيه با فاصله قابل ملاحظهاى بوده است.
ولى به هر حال اين شان نزول هرگز مانع گستردگى مفهوم آيه نيست.
***
در آيه بعد براى تاكيد بيشتر مىافزايد:" به من خبر ده اگر اين بنده
نمازگزار بر طريق هدايت باشد" ... (أَ
رَأَيْتَ إِنْ كانَ عَلَى الْهُدى).
***
" يا مردم را به تقوى دستور دهد" ... (أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوى).
آيا نهى كردن او سزاوار است؟ و آيا مجازات چنين كسى جز آتش دوزخ مىتواند
باشد؟!
***
" به من خبر ده اگر اين شخص طغيانگر كه رهروان راه حق را از نماز و
هدايت و تقوى باز مىدارد، اگر تكذيب حق كند و از آن روى گرداند چه سرنوشت دردناكى
خواهد داشت"؟! (أَ رَأَيْتَ إِنْ
كَذَّبَ وَ تَوَلَّى) [2]
[2] جملههاى" رأيت" در سه
آيه بالا به گفته بسيارى از مفسران به معنى" اخبرنى" است كه ما آن را در
فارسى" به من بگو" ترجمه كردهايم، و جواب شرطهايى كه در اين آيات آمده
محذوف است، و در تقدير چنين است كيف يكون حاله و مجازاته و عذابه؟: سرنوشت چنين
انسانى و مجازات و عذاب او چگونه خواهد بود"؟!
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 166