در تعقيب
آيات گذشته كه سخن از غرور و غفلت انسانهاى طغيانگر مىگفت در آيات مورد بحث بخشى
از مهمترين نعمتهاى مادى و معنوى الهى را بر اين انسان مىشمرد، تا از يك سو غرور
و غفلت او را بشكند، و از سوى ديگر وادار به تفكر در خالق اين نعمتها كند، و با
تحريك حس شكرگزارى در درون جانش او را به سوى معرفت خالق سوق دهد.
نخست
مىفرمايد:" آيا ما براى اين انسان دو چشم قرار نداديم؟! (أَ
لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ).
***
" و
يك زبان و دو لب"؟! (وَ لِساناً وَ شَفَتَيْنِ).
***
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 15