نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 144
كلوا الزيت و ادهنوا به فانه من شجرة مباركة
:" روغن زيتون را بخوريد و بدن را با آن چرب كنيد كه از درخت مباركى است [1]
***
بعد از ذكر
اين قسمهاى پر محتواى چهارگانه به جواب قسم پرداخته چنين مىفرمايد:" مسلما
ما انسان را در بهترين شكل و نظام آفريديم" (لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ).
" تقويم" به معنى در آوردن چيزى به صورت مناسب، و نظام معتدل و
كيفيت شايسته است، و گستردگى مفهوم آن اشاره به اين است كه خداوند انسان را از هر
نظر موزون و شايسته آفريد، هم از نظر جسمى، و هم از نظر روحى و عقلى، چرا كه هر
گونه استعدادى را در وجود او قرار داده، و او را براى پيمودن قوس صعودى بسيار عظيمى
آماده ساخته، و با اينكه انسان" جرم صغيرى" است،" عالم كبير"
را در او جا داده و آن قدر شايستگيها به او بخشيده كه لايق خلعت وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنِي آدَمَ" ما فرزندان آدم را كرامت و عظمت بخشيديم (سوره اسراء آيه 70) شده است
همان انسانى كه بعد از اتمام خلقتش مىفرمايد: فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِينَ" پس بزرگ و پر بركت است خدايى كه بهترين خلق كنندگان
است"!
***
ولى همين انسان با تمام اين امتيازات اگر از مسير حق منحرف گردد
چنان سقوط مىكند كه به" اسفل السافلين" كشيده مىشود، لذا در آيه بعد
مىفرمايد" سپس ما او را بپائينترين مراحل باز گردانديم" (ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلِينَ).