" وزر" در لغت به معنى سنگينى است، واژه" وزير" نيز از همين معنى مشتق شده است، چون بارهاى سنگين حكومت را بر دوش مى‌كشد، و گناهان را نيز به همين جهت" وزر" گويند چرا كه بار سنگينى است بر دوش گنهكار.

" انقض" از ماده" نقض" به معنى گشودن گره طناب، يا جدا كردن قسمتهاى به هم فشرده ساختمان است، و" انتقاض" به صدايى گفته مى‌شود كه به هنگام جدا شدن قطعات ساختمان از يكديگر بگوش مى‌رسد، و يا صداى مهره‌هاى كمر به هنگامى كه زير بار سنگينى قرار مى‌گيرد.

اين كلمه در مورد شكستن پيمانها و قراردادها نيز به كار مى‌رود و مى‌گويند فلان كس نقض عهد كرد.

به اين ترتيب آيه فوق مى‌گويد: خداوند آن بار سنگين و كمرشكن را از تو برداشت.

اين كدام بار بود كه خداوند از پشت پيامبرش برداشت؟ قرائن آيات به خوبى نشان مى‌دهد كه منظور همان مشكلات رسالت و نبوت، و دعوت به سوى توحيد و يكتاپرستى، و برچيدن آثار فساد از آن محيط بسيار آلوده بوده است، نه تنها پيغمبر اسلام ص كه همه پيغمبران در آغاز دعوت با چنين مشكلات عظيمى روبرو بودند، و تنها با امدادهاى الهى بر آنها پيروز مى‌شدند، منتها شرائط محيط و زمان پيغمبر اسلام ص از جهاتى سخت‌تر و سنگين‌تر بود.