نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 115
3- بازگو كردن نعمتها
دستورى كه در آيات فوق در اين زمينه آمده در صورتى كه به عنوان شكر و سپاس
الهى، و نه به عنوان افتخار برترىجويى انجام گيرد، علاوه بر اينكه انسان را در
مقام عبوديت پروردگار تكامل مىبخشد و اثرات مثبت اجتماعى دارد در روح و جان خود
انسان نيز اثر آرام بخشى مىگذارد.
يادآورى نعمتهاى خدا سبب مىشود كه انسان كمبودها را كمتر احساس كند، از
بيماريها شكوه نكند چرا كه بر سلامت اعضاء ديگر خود شكرگزار است، بخاطر از دست
دادن چيزى جزع و فزع ننمايد چرا كه بقيه امكانات خود را بازگو مىكند.
اينگونه افراد در سختيها و طوفانهاى زندگى گرفتار ياس و نوميدى و اضطراب و
ناراحتى نمىشوند روحى آرام و قلبى مطمئن دارند و توان آنها در مبارزه با مشكلات
زياد است.
***
خداوندا! نعمتهايت بيش از آن است كه بتوان آنها را بازگو كرد، آنها را از
ما سلب مكن، و به كرمت بيفزا.
پروردگارا! ما در اين دنيا غرق احسان توايم، انتظار داريم در آن دنيا نيز چنين
باشيم.
بارالها! ما را توفيقى مرحمت كن كه هميشه پشتيبان محرومان و حافظ حقوق يتيمان
باشيم.
آمين يا رب العالمين پايان سوره و الضحى
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 27 صفحه : 115