" به سوى پروردگارت بازگرد، در حالى كه هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است"! (ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً).

چه تعبيرات جالب و دل‌انگيز و روحپرورى؟ كه لطف و صفا و آرامش و اطمينان از آن مى‌بارد! دعوت مستقيم پروردگار، از نفوسى كه در پرتو ايمان به حالت اطمينان و آرامش رسيده‌اند.

دعوت از آنها براى بازگشت به سوى پروردگارشان به سوى مالك و مربى و مصلحشان.

دعوتى كه آميخته با رضايت طرفينى است، رضايت عاشق دلداده از معشوق، و رضايت محبوب و معبود حقيقى.

و به دنبال آن تاج افتخار عبوديت را بر سر او نهادن، و به لباس بندگى مفتخرش كردن، و در سلك خاصان درگاه او را جاى دادن! و سپس دعوت از او براى ورود در بهشت، آنهم با تعبير" وارد بهشتم شو" كه نشان مى‌دهد ميزبان اين ميهمانى تنها و تنها ذات مقدس او است، عجب دعوتى! عجب ميزبانى! و عجب ميهمانى! منظور از" نفس" در اينجا همان روح آدمى است.

و تعبير به" مطمئنة" اشاره به آرامشى است كه در پرتو ايمان پيدا و حاصل شده، چنان كه قرآن مى‌گويد: أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ‌.