سپس به سومين قوم پرداخته، مى‌گويد:" و همچنين فرعون صاحب قدرت"! (وَ فِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتادِ).

اشاره به اينكه آيا نديدى خداوند با قوم فرعون قدرتمند و ظالم و بيدادگر چه كرد؟!" اوتاد" جمع" وتد" (بر وزن صمد) به معنى ميخ است.

در اينكه چرا فرعون را" ذِي الْأَوْتادِ" گفته‌اند تفسيرهاى مختلفى است، نخست اينكه او داراى لشكر فراوانى بود كه بسيارى از آنها در خيمه‌ها زندگى مى‌كردند، و چادرهاى نظامى را كه براى آنها بر پا مى‌شد با ميخها محكم مى‌كردند.

ديگر اينكه بيشترين شكنجه فرعون نسبت به كسانى كه مورد خشم او قرار مى‌گرفتند اين بود كه آنها را به چهار ميخ مى‌كشيد، دستها و پاهاى او را با ميخ به زمين مى‌بست، يا با ميخ به زمين مى‌كوبيد، و يا او را بر روى قطعه چوبى مى‌خواباندند و دست و پاى او را با ميخ به آن مى‌كوبيدند، يا مى‌بستند و به همان حال رها مى‌كردند تا بميرد! اين تفسير در حديثى از امام صادق ع نقل شده‌ [1] چنان كه در تواريخ آمده هنگامى كه همسرش" آسيه" به" موسى" ع ايمان آورد او را به همين صورت شكنجه كرد و كشت.

ديگر اينكه:" ذِي الْأَوْتادِ" اصولا كنايه از قدرت و استقرار حكومت است.

البته اين سه تفسير با هم منافاتى ندارد و ممكن است در معنى آيه جمع باشد.

[1]" علل الشرائع" مطابق نقل" نور الثقلين" جلد 5 صفحه 571 حديث 6.