در اينكه منظور از" شفع" و" وتر" (زوج و فرد) در اين آيه چيست؟

مفسران اقوال و احتمالات فراوانى ذكر كرده‌اند: بعضى بالغ بر بيست قول‌ [1] و بعضى از آن هم فراتر رفته و بالغ بر سى و شش قول نقل كرده‌اند! [2] و مهمترين آنها اقوال زير است.

1- منظور اعداد زوج و فرد است، مطابق اين تفسير خداوند به كل اعداد كه از زوج و فرد تشكيل شده است سوگند ياد كرده، اعدادى كه همه محاسبات و نظامها بر محور آن مى‌چرخد، و سراسر عالم هستى را فرا مى‌گيرد، گويى فرموده است قسم به نظم و حساب، و در حقيقت مهمترين مطلب در جهان هستى همين مساله نظم و حساب و عدد است و در زندگى انسانها نيز پايه اصلى را تشكيل مى‌دهد.

2- منظور از" شفع" مخلوقات است چرا كه همه آنها داراى زوج و قرينى هستند و منظور از" وتر" خدا است كه هيچ شبيه و نظير و مانند ندارد، بعلاوه ممكنات همگى مركب از" ماهيت" و" وجود" هستند كه در فلسفه از آن تعبير به" زوج تركيبى" مى‌شود، تنها هستى بى‌انتها و بدون ماهيت ذات پاك خدا است (اين تفسير در بعضى از روايات معصومين به آن اشاره شده است) [3] 3- منظور از زوج و فرد كل مخلوقات جهان است كه از يك نظر بعضى زوجند و بعضى فرد.

[1] تفسير فخر رازى جلد 31 صفحه 164.

[2] علامه طباطبائى در الميزان آن را از بعضى از مفسران نقل كرده است (جلد 20 صفحه 406)- در تفسير" روح المعانى" اين مطلب از كتاب" التحرير و التحيير" نقل شده (جلد 30 صفحه 120).

[3]" ابو سعيد خدرى" آن را از پيغمبر اكرم (ص) نقل كرده است (مجمع البيان جلد 10 صفحه 485).