نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 422
شعلهور مىسازد.
***
بعد از ذكر اين نعمت روحانى و آرامش كه بر روح و جان بهشتيان به خاطر
نبودن سخنان لغو و بيهوده حكمفرماست به بيان قسمتى از نعمتهاى مادى بهشت پرداخته،
مىگويد:" در آن بهشت چشمهها جارى است" (فِيها عَيْنٌ جارِيَةٌ).
گرچه" عين" در اينجا" نكره" است و معمولا نكره براى بيان
يك فرد مىآيد، ولى به قرينه ساير آيات قرآن معنى جنس دارد، و شامل چشمههاى مختلف
مىشود، همانگونه كه در آيه 15 ذاريات مىخوانيم: إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ:" پرهيزگاران در ميان باغهاى بهشت و چشمهها قرار
دارند" بعضى نيز گفتهاند در هر قصرى از قصرهاى بهشتيان چشمهاى جارى است و
مفرد بودن" عين" در اينجا ناظر به آن است، چشمهاى كه مطابق ميل بهشتيان
به هر طرف كه بخواهند جريان پيدا مىكند، و نيازى به شكافتن نهر و ساختن بستر
ندارد.
البته وجود چشمههاى متعدد علاوه بر افزودن بر زيبايى و طراوت، اين فايده را
نيز دارد كه هر كدام نوشابه مخصوصى دارد و ذائقه بهشتيان را هر زمان با انواع شراب
طهور شيرين و معطر مىكند.
***
بعد از ذكر چشمهها به سراغ تختهاى بهشتى مىرود، و مىفرمايد:" در
آن باغهاى بهشتى تختها و سريرهايى بلند وجود دارد" (فِيها سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ).
" سرر" جمع" سرير" از ماده" سرور" به معنى
تختهايى است كه در مجالس انس و سرور بر آن مىنشينند [1]