درست به وطن اصلى باز مى‌گردند، و همچنين زنبوران عسل هر قدر از كندوى خود دور شوند و باد آنها از اين طرف و آن طرف ببرد باز دقيقا به آشيانه خود بر مى‌گردند، در حالى كه انسان براى بازگشت به وطن احتياج به نشانه‌ها و آدرسهاى دقيق و راهنما دارد.

2- حشرات چشمهاى ميكروسكوبى (ذره بين) دارند كه ساختمان و قدرت ديد آن انسان را به حيرت وا مى‌دارد، در حالى كه بازهاى شكارى داراى چشمهاى تلسكوپى (دوربين) هستند.

3- انسان براى پيدا كردن راه خويش در شب بايد از منبع نور استفاده كند، ولى بسيارى از پرندگان در نهايت ظلمت و تاريكى شب اهداف خود را مى‌بينند، و اين از طريق چشمانى است كه در برابر اشعه، ما دون قرمز حساسيت دارد و همچنين دستگاه رادار مانندى است كه در وجود بعضى از آنها به يادگار گذاشته شده است.

4- سگها به خاطر داشتن شامه اضافى مى‌توانند هر حيوانى را در مسير آنها باشند از طريق بو بشناسند، در حالى كه انسان حتى با وسائلى كه در دست دارد قادر به چنين مطلبى نيست.

5- تمام حيوانات صداهايى را كه شدت ارتعاش آن بيرون از قدرت سامعه ما است درك مى‌كنند، و شنوايى آنها به مراتب از شنوايى ما دقيقتر است، هر چند انسان توانسته است اين مطلب را با وسائل و ابزار علمى جبران كند و صداى بال مگسى را كه چندين كيلومتر از او دور است آن چنان بشنود كه گويى روى لاله گوش او قرار گرفته! و شايد اين تفاوت قدرتى را كه خداوند ميان انسان و حيوان قائل شده به خاطر همين است كه انسان از طريق علم و عقل قادر بر جبران ضعفهايش مى‌باشد ولى حيوانات چنين نيستند.

6- نوعى ماهى كوچك است كه سالها در دريا زندگى مى‌كند سپس براى‌