اين وحى الهى مى‌كند، و سوره را با آن پايان مى‌دهد.

رويهمرفته اين سوره، سوره استقامت و پايمردى و شكيبايى در برابر فشارهايى است كه از ظالمان و مستكبران بر مؤمنان وارد مى‌شود، و در لابلاى آيات آن وعده نصرت الهى نهفته است.

نامگذارى اين سوره به سوره" بروج" به تناسب سوگندى است كه در آيه اول آمده است.

در فضيلت اين سوره همين بس كه در حديثى از پيغمبر اكرم ص مى‌خوانيم:

من قرأ هذه السورة اعطاه اللَّه من الاجر بعدد كل من اجتمع فى جمعة و كل من اجتمع يوم عرفه عشر حسنات، و قراءتها تنجى من المخاوف و الشدائد:

" هر كس اين سوره را بخواند خداوند به تعداد تمام كسانى كه در نماز جمعه اجتماع مى‌كنند، و تمام كسانى كه روز عرفه (در عرفات) جمع مى‌شوند، ده حسنه به او مى‌دهد، و تلاوت آن انسان را از ترسها و شدائد رهايى مى‌بخشد" [1] با توجه به اينكه يكى از تفسيرهاى آيه" وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ" روز جمعه و روز عرفه است، و نيز با توجه به اينكه سوره حكايت از مقاومت شديد مؤمنان پيشين در برابر شدائد و فشارها مى‌كند، تناسب اين پاداشها با محتواى سوره روشن مى‌شود، و در ضمن نشان مى‌دهد كه اينهمه اجر و پاداش از آن كسانى است كه آن را بخوانند و در آن بينديشند و سپس عمل كنند.

[1]" تفسير برهان" جلد 4 صفحه 445.