نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 26
جرم خورشيد
كه حدود" يك ميليون و سيصد هزار" برابر كره زمين است و فاصله آن
حدود" يكصد و پنجاه ميليون" كيلومتر مىباشد، و حرارت برونى سطح خورشيد
كه بالغ بر شش هزار درجه سانتيگراد، و حرارت درونى آن كه در حدود بيست ميليون
درجه! تخمين زده شده است، همه آن چنان حساب شده است كه اگر كمى كمتر يا بيشتر
مىبود، عرصه زندگى را بر اهل زمين تنگ مىكرد و ادامه حيات را غير ممكن مىساخت
كه شرح آن در حوصله اين بيان مختصر نمىگنجد.
***
و به
دنبال نعمت نور و حرارت از ماده حياتى مهم ديگرى كه ارتباط نزديكى با تابش خورشيد
دارد سخن به ميان آورده، مىافزايد:" و ما از ابرهاى بارانزا آبى فراوان
نازل كرديم" (وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً
ثَجَّاجاً).
"
معصرات" جمع معصر از ماده" عصر" به معنى فشار است، كه اشاره
به" ابرهاى بارانزا" است، گويى خودش را مىفشارد تا آب از درونش فرو
ريزد [1] (توجه داشته باشيد كه" معصرات" اسم
فاعل است).
بعضى نيز آن
را به معنى ابرهايى كه آماده ريزش باران است تفسير كردهاند
[1] به گفته بعضى دانشمندان ابرها به هنگام
تراكم سيستمى بر آنها حاكم مىشود كه خود را مىفشارد و در نتيجه باران از آن فرو
مىبارد و اين تعبير در حقيقت از معجزات علمى قرآن مجيد محسوب مىشود (به كتاب باد
و باران صفحه 126 مراجعه شود).
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 26