" صاخه" از ماده" صخ" در اصل به معنى صوت شديدى است كه نزديك است گوش انسان را كر كند، و يا به راستى گوش را كر مى‌كند، و در اينجا اشاره به" نفخه دوم صور" است، همان صيحه عظيمى كه صيحه بيدارى و حيات مى‌باشد، و همگان را زنده كرده، به عرصه محشر دعوت مى‌كند.

آرى اين صيحه چنان عظيم و تكان دهنده است كه انسان را از همه چيز جز خودش و اعمالش و سرنوشتش غافل مى‌كند.

همان برادرى كه با جان برابر بود و همه جا به ياد او بود و در فكر او، امروز به كلى از او گريزان مى‌شود.

و به اين ترتيب انسان نزديكترين نزديكانش را كه برادر و پدر و مادر و زن و فرزند هستند نه فقط فراموش مى‌نمايد بلكه از آنها فرار مى‌كند، و اين نشان مى‌دهد هول و وحشت محشر آن قدر زياد است كه انسان را از تمام پيوندها و