(مِمَّا خَطِيئاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً) [1] تعبير آيه نشان مى‌دهد كه آنها بعد از غرق شدن، بلافاصله وارد آتش شدند، و اين عجيب است كه از آب فورا وارد آتش شوند! و اين آتش همان آتش برزخى است، چرا كه طبق گواهى آيات قرآن گروهى بعد از مرگ در عالم برزخ مجازات مى‌شوند، و طبق بعضى از روايات" قبر" يا باغى از باغهاى بهشت است يا حفره‌اى از حفره‌هاى دوزخ! اين احتمال نيز داده شده كه منظور آتش قيامت است، ولى از آنجا كه وقوع قيامت قطعى است و فاصله زيادى ندارد به صورت فعل ماضى ذكر شده است‌ [2] بعضى نيز احتمال دادند كه منظور آتش دنيا است، مى‌گويند به فرمان خدا در ميان همان امواج طوفان آتشى ظاهر شد و آنها را در كام خود فرو كشيد! [3]

[1]" من" در" مِمَّا خَطِيئاتِهِمْ‌" به معنى باء سببيت يا لام تعليل است و" ما" در اينجا زائده و براى تاكيد مى‌باشد.

[2]" فخر رازى" در تفسير خود آن را به عنوان يك قول نقل كرده است جلد 30 صفحه 145.

[3] تفسير" ابو الفتوح رازى" جلد 11 صفحه 280.