3- كه خدا را پرستش كنيد، و از مخالفت او بپرهيزيد، و مرا اطاعت نمائيد.

4- اگر چنين كنيد خدا گناهانتان را مى‌آمرزد، و تا زمان معينى شما را عمر مى‌دهد، اما هنگامى كه اجل الهى فرا رسد تاخيرى نخواهد داشت اگر مى‌دانستيد.

تفسير: نخستين پيام نوح‌

گفتيم اين سوره بيانگر آن قسمت از حالات نوح است كه مربوط به مساله دعوت او مى‌باشد، و نكات جالبى را در زمينه دعوت به سوى حق مخصوصا در برابر اقوام لجوج به همه رهروان راه خدا مى‌آموزد.

نخست از مساله بعثت او شروع كرده، مى‌فرمايد:" ما نوح را به سوى قومش فرستاديم، و گفتيم: قوم خود را انذار كن پيش از آنكه عذاب دردناك به سراغشان آيد" (إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‌ قَوْمِهِ أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ‌).

اين عذاب دردناك ممكن است عذاب دنيا باشد يا عذاب آخرت، و مناسبتر اينكه هر دو باشد، هر چند به قرينه آيات آخر سوره بيشتر منظور عذاب دنيا است.

تكيه روى" انذار" (و بيم دادن) با اينكه پيامبران هم" بيم دهنده" بودند و هم" بشارت دهنده" به خاطر آن است كه انذار غالبا تاثير قويتر دارد، همانگونه كه براى ضمانت اجرايى قوانين در تمام دنيا روى انذار و مجازات تكيه مى‌شود.