محتواى سوره نوح‌

اين سوره چنان كه از نامش پيدا است سرگذشت نوح پيامبر ص را بيان مى‌كند، در سوره‌هاى متعددى از قرآن مجيد به سر گذشت اين پيامبر بزرگ اشاره شده، از جمله سوره‌هاى" شعرا"،" مؤمنون"،" اعراف"،" انبياء" و از همه مشروحتر در سوره" هود" آمده كه در حدود 25 آيه درباره اين پيامبر اولو العزم سخن مى‌گويد (از آيه 25 تا 49).

ولى آنچه در سوره نوح آمده قسمت خاصى از زندگى او است كه در جايى ديگر به اين سبك نيامده است، و اين قسمت مربوط به دعوت مستمر و پى‌گير او به سوى توحيد، و كيفيت، و عناصر اين دعوت. و ريزه‌كارى‌هايى است كه در اين مساله مهم به كار رفته است، آن هم در برابر قوم لجوج و خود خواه و متكبرى كه مطلقا حاضر نبودند در برابر حق سر فرود آورند.

با توجه به اينكه اين سوره در مكه نازل شده، و پيامبر و مسلمانان اندك آن زمان در شرائطى مشابه شرائط زمان نوح و يارانش قرار داشتند، مسائل زيادى را به آنها مى‌آموزد، و يكى از اهداف ذكر اين ماجرا همين بوده است از جمله اينكه:

1- به آنها ياد مى‌دهد كه چگونه از طريق استدلال منطقى توأم با محبت و دلسوزى كامل دشمنان را تبليغ كنند، و از هر وسيله مفيد و مؤثرى در اين راه بهره گيرند.

2- به آنها مى‌آموزد كه هرگز در طريق دعوت به سوى خدا خسته نشوند