از حديثى كه از رسول خدا ص نقل شده استفاده مى‌شود كه چشمه شراب طهور بر در بهشت قرار دارد:

فيسقون منها شربة فيطهر اللَّه بها قلوبهم من الحسد! ... و ذلك قول اللَّه عز و جل‌ وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً

:" جرعه‌اى از اين شراب طهور به آنها داده مى‌شود و خدا به وسيله آن قلوب آنها را از حسد (و هر گونه صفات رذيله) پاك مى‌سازد" [1] جالب اينكه تعبير به" طهور" در قرآن مجيد فقط در دو مورد آمده يكى در مورد باران (فرقان 48) كه همه چيز را پاك و زنده مى‌كند و ديگر در آيه مورد بحث در باره شراب مخصوص بهشتى كه آن نيز پاك كننده و حيات بخش است

مبادا كسى تصور كند كه اين مواهب و پاداشهاى عظيم را بى‌حساب مى‌دهند، اينها همه جزاى سعى و عمل است، و پاداش مجاهدتها و خودسازيها و چشم‌پوشى از گناه است‌ [2] بيان اين مطلب خود لذت و لطف خاصى دارد كه خداوند بزرگ، يا فرشتگان او، ابرار و نيكان را مخاطب ساخته و به عنوان قدردانى و تشكر از آنها مى‌گويد: اينها همه پاداش اعمال شما است، و سعى شما مشكور است، بلكه به‌

[1]" نور الثقلين" جلد 5 صفحه 485 ذيل حديث 60.

[2] اين آيه در حقيقت جمله‌اى در تقدير دارد مانند" يقال" لهم" يا يقول اللَّه لهم"