همچون نور آفتاب مشاهده مى‌كنند كه صحنه بهشت را روشن ساخته، بهشتيان به رضوان (فرشته مامور بهشت) مى‌گويند: اين نور چيست با اينكه پروردگار ما فرموده در بهشت نه آفتاب را مى‌بينند و نه سرما را؟! او در پاسخ مى‌گويد:

اين نور خورشيد و ماه نيست، ولى على ع و فاطمه س خندان شده‌اند و بهشت از نور دندانشان روشن گشته است"! [1]

" ابن عباس" سخنى دارد كه در ذيل بعضى از آيات همين سوره بيان كرده است: مى‌گويد: آنچه را خداوند در قرآن از نعمتهاى بهشتى نام برده مثل‌

[1]" روح المعانى" جلد 29 صفحه 159.

[2]" قطوف" بر وزن" ظروف" جمع" قطف" (بر وزن حفظ) يا جمع" قطف" (بر وزن حذف) است كه اولى معنى وصفى دارد، و دومى معنى مصدرى، و به معنى ميوه‌هاى چيده شده يا چيدن ميوه است.