ص به سوى بندگان خدا و نيكان سرازير مى‌شود، در آخرت كه تجسم بزرگى از اين برنامه است چشمه شراب طهور الهى از همين بيت وحى مى‌جوشد، و شاخه‌هاى آن به خانه‌هاى مؤمنان سرازير مى‌گردد!" يفجرون" از ماده" تفجير" در اصل از ريشه" فجر" گرفته شده كه به معنى شكافتن وسيع است، خواه شكافتن زمين باشد، يا چيز ديگر، و از آنجا كه نور صبح گويى پرده شب را مى‌شكافد به آن" فجر" گفته‌اند، و به شخص فاسق از اين رو" فاجر" مى‌گويند كه پرده حيا و پاكى را دريده، و از مسير حق خارج شده است.

اما در آيه مورد بحث به معنى شكافتن زمين است.

قابل توجه اينكه در ميان نعمتهاى فراوان بهشتى كه در اين سوره آمده است نخستين نعمت" شراب طهور معطر خاصى" ذكر شده، و اين شايد به خاطر آن است كه پس از فراغ از حساب محشر در نخستين گام كه در بهشت مى‌نهند با نوشيدن از اين شراب هر گونه اندوه و ناراحتى و ناخالصى را از درون جان خود مى‌شويند، و سرمست از عشق حق به استفاده از ساير مواهب بهشتى مى‌پردازند.

مى‌فرمايد:" آنها به نذر خود وفا مى‌كنند" (يُوفُونَ بِالنَّذْرِ).

" و از روزى كه عذاب و شر آن گسترده است بيمناكند" (وَ يَخافُونَ يَوْماً كانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيراً).