اين كه گاهى در عبارات كافور را همرديف مشك و عنبر شمرده‌اند كه از بهترين بوهاى خوش است.

آرى اين چشمه شراب طهور چنان در اختيار ابرار و عباد اللَّه است كه هر جا اراده كنند از همانجا سر بر مى‌آورد، و جالب اينكه در حديثى از امام باقر ع نقل شده كه در توصيف آن فرمود: هى عين فى دار النبى (ص) تفجر الى دور الانبياء و المؤمنين:" اين چشمه‌اى است در خانه پيغمبر اسلام ص كه از آنجا به خانه ساير پيامبران و مؤمنان جارى مى‌شود" [3] آرى همانگونه كه در دنيا چشمه‌هاى علم و رحمت از خانه پيامبر اكرم‌

[1] در اينكه نصب" عينا" براى چيست؟ احتمالات زيادى داده‌اند، شايد از همه مناسبتر اين است كه" عينا"" منصوب به نزع خافض است، و در تقدير" من عين" بوده، بعضى نيز گفته‌اند" بدل" از" كافورا" و يا منصوب به اختصاص يا مدح است، و يا مفعول فعل مقدرى است، و در تقدير" يشربون عينا" مى‌باشد، ولى همانگونه كه گفتيم معنى اول مناسبتر است.

[2]" يشرب" هم به وسيله با متعدى مى‌شود و هم بدون آن و" با" در" بها" ممكن است به معنى" من" باشد.

[3] تفسير" نور الثقلين" جلد 5 صفحه 477 و" روح المعانى" جلد 29 صفحه 155.