نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 320
و خداوند او را آفرينش تازهاى بخشيد، و موزون ساخت" (ثُمَّ كانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى).
***
باز در اين مرحله متوقف نماند" خداوند از همين نطفه دو جفت مرد و زن
را آفريد" (فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ
وَ الْأُنْثى).
***
آيا كسى كه نطفه كوچك و بىارزش را در ظلمتكده رحم مادر، هر روز آفرينش
جديدى مىبخشد، و لباس تازهاى از حيات و زندگى در تن او مىكند، و چهره نوينى به
او مىدهد، تا سرانجام انسان مذكر يا مؤنث كاملى مىشود و از مادر متولد
مىگردد" آيا چنين كسى قادر نيست مردگان را زنده كند"؟! (أَ لَيْسَ ذلِكَ بِقادِرٍ عَلى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى).
اين بيان در حقيقت در مقابل منكرانى است كه در مساله معاد جسمانى غالبا دم از
محال بودن مىزدند، و امكان بازگشت به زندگى را بعد از مردن و خاك شدن نفى
مىكردند، و قرآن براى اثبات امكان اين معنى دست انسان را گرفته و او را به آغاز
خلقتش بازمىگرداند، مراحل عجيب جنين، و تطورات شگفتانگيز انسان را در اين مراحل
به او نشان مىدهد، تا بداند او بر همه چيز قادر و توانا است، و به تعبير ديگر
بهترين دليل براى امكان يك شىء وقوع آن است.
نكتهها:
1- تطورات جنين يا رستاخيزهاى مكرر!
" نطفه" در اصل به معنى آب كم يا آب صاف است، سپس به قطرات آبى
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 320