[سوره القيامة (75): آيات 26 تا 30]
كَلاَّ إِذا بَلَغَتِ التَّراقِيَ (26) وَ قِيلَ مَنْ راقٍ (27) وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِراقُ (28) وَ الْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29) إِلى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَساقُ (30)
ترجمه:
26- چنين نيست، او هرگز ايمان نمىآورد تا جان به گلوگاهش رسد.
27- و گفته شود: آيا كسى هست كه اين بيمار را از مرگ نجات دهد؟! 28- و يقين به فراق از دنيا پيدا كند.
29- و ساق پاها (از شدت جان دادن) به هم مىپيچيد.
30- (آرى) در آن روز مسير همه به سوى (دادگاه) پروردگارت خواهد بود.
تفسير:
در ادامه بحثهاى مربوط به جهان ديگر و سرنوشت مؤمنان و كافران، در اين آيات سخن از لحظه دردناك مرگ است كه دريچهاى است به سوى جهان ديگر.
مىفرمايد:" چنين نيست، او هرگز ايمان نمىآورد تا زمانى كه جان