[سوره القيامة (75): آيات 26 تا 30]

كَلاَّ إِذا بَلَغَتِ التَّراقِيَ (26) وَ قِيلَ مَنْ راقٍ (27) وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِراقُ (28) وَ الْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29) إِلى‌ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَساقُ (30)

ترجمه:

26- چنين نيست، او هرگز ايمان نمى‌آورد تا جان به گلوگاهش رسد.

27- و گفته شود: آيا كسى هست كه اين بيمار را از مرگ نجات دهد؟! 28- و يقين به فراق از دنيا پيدا كند.

29- و ساق پاها (از شدت جان دادن) به هم مى‌پيچيد.

30- (آرى) در آن روز مسير همه به سوى (دادگاه) پروردگارت خواهد بود.

تفسير:

در ادامه بحثهاى مربوط به جهان ديگر و سرنوشت مؤمنان و كافران، در اين آيات سخن از لحظه دردناك مرگ است كه دريچه‌اى است به سوى جهان ديگر.

مى‌فرمايد:" چنين نيست، او هرگز ايمان نمى‌آورد تا زمانى كه جان‌